CLUB 1970

1970. The Beatles leveren hun laatste album Let It Be af. Jimi Hendrix overlijdt. Bridge Over Troubled Water, Déjà Vu en Woodstock staan bovenaan de albumjaarlijsten. 1970 is ook het jaar waarin Eric Clapton, Van Morrison en Neil Young misschien hun beste platen maken. Bob Dylan en The Band hebben een grote invloed op de popmuziek. En festivals als Pinkpop, Kralingen en Isle Of Wight worden voor het eerst gehouden.

Genoeg redenen om muzikaal 1970 te vieren. Eric van Dijsseldonk (momenteel in de theaters op toernee met Johan Derksen) omringt zich met de crème de la crème van de Nederlandse muzikanten die eerder speelde bij o.a. Bertolf, Henny Vrienten, Ellen ten Damme, Erwin Nyhoff, JW Roy, While My Guitar Gently Weeps (George Harrison Tribute) en Ricky Koole. Samen brengen ze een ode aan het moois dat 1970 voortbracht. Dylan, Clapton, McCartney, Lennon, Harrison, Star, Young, Hendrix… Ze komen tijdens de show allemaal voorbij. Aanrader voor clubs en festivals!

Band:
Eric van Dijsseldonk – zang/gitaar,
Theo Sieben – gitaar/zang,
Rob Geboers – hammond/piano/zang,
Bart Wijtman – bas/zang,
JJ Goossens – drums.

GEORGE HARRISON TRIBUTE

Twee van de grootste gitaristen uit de pophistorie waren vrienden voor het leven. Ze deelden hun liefde voor muziek, maar ook hun muze. Een aantal van de mooiste en beroemdste popsongs zijn dan ook geïnspireerd door dezelfde vrouw: Pattie Boyd.

George Harrison leerde Pattie kennen terwijl hij in The Beatles speelde, en hij schreef o.a. I Need You, For You Blue en het prachtige Something voor haar.

Eric Clapton viel later genadeloos voor de vrouw van zijn beste vriend, en zijn onbereikbare liefde werd verklankt in Layla (en andere nummers van dat legendarische Derek & the Dominos album). De situatie leidde uiteindelijk tot een scheiding tussen George en Pattie, en een huwelijk met Eric. Clapton zou nog verschillende songs over haar schrijven, waaronder het bekende Wonderful Tonight.

Het verhaal van deze driehoeksrelatie, en vooral de geweldige muziek die die opleverde, wordt gebracht door zes Nederlandse topmuzikanten. Eerder tourden ze door het land met de voorstelling While My Guitar Gently Weeps: A Tribute to George Harrison.

Eric van Dijsseldonk (Erwin Nyhoff, Malford Milligan) – zang, gitaar

Theo Sieben (Bertolf, Douwe Bob) – zang, gitaar, pedal steel

Vincent van Warmerdam (Orkater, The Moondogs) – gitaar, zang

Rob Geboers (Freek de Jonge, Mick Taylor) – piano, hammond, zang

Thijs Vermeulen (Sjako!, Beatrice van der Poel) – bas

JJ Goossens (JW Roy, Ricky Koole) – drums

SHARON SHANNON

De Ierse accordeoniste Sharon Shannon heeft een legendarische status bereikt, en slaagde er ook nog eens in om de accordeon tot een ‘cool’ instrument te maken. De vele samenwerkingen spreken voor zich – Bono, Sinead O’Connor, The Waterboys, Steve Earle, The Chieftains, Shane MacGowan en nog vele anderen – en geven blijk van haar veelzijdigheid en talent. Ze liet voor het eerst van zich horen als lid van The Waterboys op Fisherman’s Blues en Room To Roam, maar startte daarna snel een solocarrière. Ze scoorde multi-platinum album verkopen in haar thuisland, en haar single Galway Girl haalde de hoogste regionen van de hitlijsten. Naast vele festivals wereldwijd, en shows in Nederland en België – waaronder de Herberg de Troost concerten met Jack Poels en Tren van Enckevort (Rowwen Hèze), heeft ze ook voor twee Amerikaanse presidenten gespeeld: voor Clinton in The White House en voor Obama in Dublin. Begin 2016 verscheen het album Sharon Shannon & Alan Connor In Galway (Mass Market Recordings / Music & Words), gevolgd door Sacred Earth in 2017. Sharon is in verschillende bezettingen beschikbaar: als duo met Alan Conner, met full band en in theater setting.

“Sharon Shannon defines casual brilliance. She plays accordion with carefree fluidity, virtuosic but not flashy, performing traditional Irish music with a contemporary freshness.” (Boston Globe)

“Ireland’s virtuoso accordionist serves up a lively and enthralling program that’s confident enough to mix reels and jigs with tunes from Chilean folk ensemble Inti-Illimani, Argentinean tangos and Fleetwood Mac.”(Washington Post)

THE HIGH KINGS

Op dit moment zijn The High Kings in eigen land zonder twijfel de grootste Irish folkband. Meteen na hun eerste album kregen ze de titel Irish Folk Band Of The Year, en hun vier volgende albums bereikten allemaal de platinum status. In Ierland, maar ook in de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en Duitsland hebben ze honderden uitverkochte optredens gegeven.

In de Benelux deed de band in 2017 een zestal uitverkochte shows in schouwburgen, theaters en kerken, waarmee hun live reputatie ook in de lage Landen definitief werd gevestigd.

De vier leden van The High Kings zijn bezielde multi-instrumentalisten, die samen dertien instrumenten bespelen. Op het repertoire staan eigen nummers, bekende Ierse ballads in hun eigen stijl, en traditionele Ierse singalong. Ierland uit het boekje dus. Publieksparticipatie gewenst en gegarandeerd!